Terug naar het hoge noorden – deel 1

Na een relatief rustig jaar, waar we vooral voor onze Guus besloten om niet te ver van huis te gaan tijdens de zomervakantie, zijn we dit jaar opnieuw naar het hoge noorden vertrokken. Niet in de laatste plaats omdat Guus een echt reishondje blijkt te zijn, dat zich prima vermaakt op de achterbank van de auto en geen enkel teken van reisziekte vertoont. De heimwee naar het hoge noorden is eenvoudigweg te groot. Nu blijkt dat ook een boottocht hem goed afgaat ligt de wereld voor ons open!

Halverwege juni was het dan eindelijk zover. Na wat laatste eindspurten op het werk vertrokken we richting Hirtshals waarbij we twee tussenstop overnachtingen in Duitsland deden. Een van de twee overnachtingen was al lang geleden gepland, maar het hart was rusteloos en het aftellen duurde eenvoudigweg te lang, dus na tien seconden overleg stapten we een dag eerder dan gepland in de auto en gingen we onderweg. Eerste stop werd Bremen. Een hotel dat als aanbeveling op de site aangaf dat hondjes van harte welkom waren. Dat was een understatement! Honden zijn meer dan welkom in dat hotel! Zo welkom zelfs, dat ze overal in het hotel mee mogen. Naar het restaurant, naar de bar, de ontbijtzaal en iedere werknemer van het hotel had wel een aai of een knuffel voor Guus over. Honderd punten!

Groot voordeel van dit hotel is dat het niet alleen goed bereikbaar is vanaf de snelweg, het redelijk dicht bij het centrum ligt, maar ook nog eens gelegen is aan een enorm park (wat in onze ogen meer een natuurpark was dan een gewoon park), waar je vanuit het hotel direct in loopt. Ideaal dus om de late en vroege wandelingen te maken met Guus. Het was dat we al een volgende overnachting hadden geboekt, iets dichter bij de grens met Denemarken wat een betere aansluiting zou geven met de boot die we nu eenmaal op tijd moesten halen, anders hadden we direct nog een tweede nacht willen blijven hier! Een echte aanrader dus voor hondenliefhebbers die hun ‘vierbeinige Liebling’ graag meenemen op vakantie!

Na een vorstelijk ontbijt reden we op zondag door naar Flensburg, vlakbij de grens met Denemarken. Nog helemaal in de ban van het geweldige hotel in Bremen, moesten we even een paar keer slikken toen we bij ons hotel aan de Sankelmarker See aankwamen. Zou dit wel kloppen? Zouden we serieus een bouwval geboekt hebben die ook nog aan een drukke doorgaande weg gelegen is? In de auto overlegden we even met elkaar. Wat te doen?

Onder het mom van: ‘het is maar voor één nacht’, ‘het is een prima locatie voor het laatste stukje naar de boot morgen’ en ‘ach, als we slapen zijn onze ogen toch dicht’, besloten we het erop te wagen. Daar hebben we geen spijt van gehad. Inderdaad, de buitenkant werd flink onderhanden genomen, maar de avondrust stond ook hier hoog in het vaandel en in het hotel was alles pico bello in orde! Schoon, netjes, prima ontbijt, leuk terras waar je ’s avonds ook nog even kon zitten en aan de overkant van de weg was een mooie wandeling te maken waarbij we zelfs op heuse hunebedden stuitten. Ook dit hotel is dus een aanrader als je onderweg naar de boot in Hirtshals gaat!

Na weer een prima overnachting was het eindelijk tijd om naar de boot te rijden. Nog een lunch in Hirtshals zelf, waarbij het blijkbaar normaal is om op het strand de auto te parkeren, reden we eindelijk met luid bonzend hart de boot op. Onderweg naar het hoge noorden. Mijn hoge noorden…