Wat is wijs?

Ik mag graag lezen over natuurlijke manieren om gezond en fit te blijven. Zowel lichamelijk als geestelijk. Zeker na mijn burn-out van zo’n anderhalf jaar geleden probeer ik de balans tussen druk bezig zijn, piekeren, net doen alsof er niks aan de hand is en ontspanning zo goed mogelijk te bewaren. Het is dan ook geen verassing dat ik bladen die over yoga of mindfulness gaan verslind.

Zondagochtend is mijn favoriete leesmoment. Nu zal dat ook wel komen omdat menig online (gratis) magazine op zondagochtend de nieuwsbrief verstuurd, zodat ik als lezer mijn zondag lekker relaxt kan beginnen. Kopje koffie, glaasje verse sinaasappelsap, kommetje muesli met heel veel vers fruit, een grote pot thee en de komende uren hoor je mij niet meer.

Ik vind het grappig om dingen die ik ooit al eens geleerd heb tijdens mijn opleidingen opnieuw terug te lezen en dan te denken: o ja, zo zat dat in elkaar! Het is nog steeds fijn om te weten dat kruiden, bloemen en planten meer in zich hebben dan alleen het lekker ruiken, smaken of er gewoon mooi uitzien.

Toch zit er een kleine valkuil voor mij in het lezen van mijn zondagochtend artikelen.

Als ik een kop in de nieuwsbrief voorbij zie komen met de woorden: Hoe herken je dat je een foliumzuur tekort hebt? of: Herken de symptomen van vitamine B tekort heb ik sterk de neiging om na het lezen van zo’n artikel te denken: Zou ik…? En voor ik het weet schrijf ik op mijn boodschappenbriefje dat ik foliumzuur of vitamine B-complex moet gaan aanschaffen, omdat er altijd wel een paar symptomen beschreven staan die ik op dat moment bij mezelf herken.

Ja, ik ben al een tijdje moe, maar of dat nu komt omdat ik ergens een tekort aan heb of dat ik gewoon even wat rustiger aan moet doen omdat ik nu eenmaal druk ben geweest op werk, thuis, met de kinderen, mijn ouders…? Het valt te overdenken.

Dat de kilo’s nu iets makkelijker aan mijn buik en heupen geplakt blijven zitten hoeft niet persé met mijn traag werkende schildklier te maken te hebben. Tenminste, niet alléén maar met mijn schildklier. Misschien dat het vele zittende werk en het niet meer fietsen naar mijn werk hier ook schuldig aan zijn. Wat te denken van dat extra koekje, dat zakje chips of die handvol (zoute) noten? Of die eeuwige overgang waar ik al ik weet niet hoe lang in lijk te zitten?! Oké, uit dat laatstgenoemde begin ik langzaam te klauteren, maar het zal beslist wat kilootjes hebben achtergelaten links en rechts.

Nu ik daarover nadenk… Misschien wordt het tijd om die (op natuurlijke basis, dat dan weer wel) ondersteunende supplementen die ik al jaren slik voor de overgang, eens te laten staan. Wie weet heb ik zonder die capsules ook geen last meer van opvliegers, gewoon omdat de overgang naar z’n eind loopt. Ik slik dan iets wat ik helemaal niet meer nodig heb! Wat voor invloed zal dát op mijn lijf hebben?

Misschien weet mijn lijf zelf wel wat ze nodig heeft. Geeft ze op tijd een seintje als ik iets tekort kom. Of iets teveel slik. Misschien wordt het tijd dat ik meer naar mezelf ga luisteren en niet op het toeval afga van het lezen van een artikel of vertelling op een bepaald moment..? Ik bedoel, als ik een vitaminetekort vermoed is het vroeg genoeg om op zoek te gaan of dat echt zo is.

Dat alles overwegende, besluit ik per direct niet altijd meer die stukken te lezen over eventuele symptomen van dit of dat, mogelijke tekorten aan… (ja, aan wát eigenlijk?) of zaken waar ik nog nooit van gehoord heb, maar die blijkbaar wel invloed hebben of mijn lijf. Of juist niet, omdat ik ze vergeet te slikken…

Gewoon, gezond natuurlijk, met hier en daar wat extra wijsheid bij de hand.
Dat moet goed komen!