Verlangen

Come on baby let’s get out of this town
I got a full tank of gas with the top rolled down
There’s a chill in my bones
I don’t want to be left alone
So baby you can sleep while I drive

In mijn oren klinken de woorden melancholiek met een groot verlangen. Ze raken iets diep in mijn lijf en ik kan niet anders dan even echt gaan zitten luisteren naar de woorden.

I’ll pack my bag and load up my guitar
In my pocket I’ll carry my harp
I got some money I saved
Enough to get underway
And baby you can sleep while I drive

Hoe zou het zijn om alles achter je te laten en gewoon maar de weg te volgen? Zonder doel, zonder dat je iets gepland hebt? Ik kan alleen maar bekennen dat mijn hart hier soms naar verlangt. Dat ik hier over droom. Wat nou als ik gewoon de boel de boel laat en me laat meevoeren met de wind…? Misschien niet voor altijd, maar gewoon, voor zolang ik er behoefte aan heb. Zou mijn onrustige lijf dan eindelijk z’n rust vinden? Zou ik het daarna heerlijk vinden om voor altijd op diezelfde plek te blijven, gewoon, omdat ik ooit eens toe heb gegeven aan dat andere verlangen?

We’ll go thorough Tucson up to Santa Fe
And Barbara in Nashville says we’re welcome to stay
I’ll buy you glasses in Texas a hat from New Orleans
And in the morning you can tell me your dreams

Mijn gedachten dwalen af naar de vier weken die we ooit in Amerika doorbrachten. Vrij van alles en iedereen. Alleen maar elkaar. En de auto. Tucson las ik op de borden langs de weg, net als Santa Fe. We zijn er niet geweest, maar wat nu als…

You know I’ve seen it before
This mist that covers your eyes
You’ve been looking for something
That’s not in your life

Ik zucht. De woorden raken doel.
…

Come on baby let’s get out of this town
I got a full tank of gas with the top rolled down
If you won’t take me with you
I’ll go before night is through
And baby you can sleep while I drive

Dan is het liedje afgelopen. Ik druk op ‘herhalen’ op mijn iPhone en luister nog een keer. En nog een keer. En nog een keer… Zo zit ik een tijdje en droom mezelf de dromen in die ik stiekem zo graag ook in het echt zou willen doen. Maar ik ben een angsthaas. Met een diep verborgen gypsyhart, dat zich af en toe even naar oppervlakte worstelt, door een juiste toon van een mooi liedje. En dat pareltje staat nu bovenaan mijn lijst met favoriete nummers.

Benieuwd? Luister maar: Melissa Etheridge