Alleen op de wereld

Ik zal het maar eerlijk bekennen, ik ben een zon liefhebster. Het is nogal een gewaagde uitspraak met de hittegolf voor de deur waar we allemaal voor gewaarschuwd worden, maar ik kan er niets aan doen. Ik word gewoon stikgelukkig als de zonnestralen mijn huid kussen.

Lange tijd hebben wij onze slaapkamer op het oosten van ons thuis gehad. De kant waar de zon opkomt. En iedere keer als ik ‘s-morgens mijn ogen opendeed en ik de eerste zonnestralen door het kiertje van de gordijnen zag stralen, ging mijn hart open. Wat zeg ik? Dan ging mijn hart jubelen!

Nu we er voor gekozen hebben om de slaapkamer naar de koele kant van het huis te verplaatsen om toch nog wat redelijk door de warme nachten heen te komen, mis ik de zonnestralen in de vroege ochtend. Ik word nu wakker met de vraag in mijn hoofd: schijnt de zon vandaag eigenlijk wel? Vaak sluip ik stiekem in alle vroegte even naar onze oude slaapkamer. Ik schuif het gordijn naar de tuin een stukje open en o wee als de zon me dan begroet…

Het grootste geluk is om dan direct op te staan en naar buiten te gaan. Lekker op blote voeten door het nog natte gras te lopen. Sprietjes die kietelen tussen je tenen, verende aarde die me omarmen als een kind van de natuur.
Ik heb heel wat moeite moeten doen om madeliefjes in het gras te krijgen, maar dit jaar is het gelukt. Je zult me dus heel wat keren op mijn hurken in het gras kunnen betrappen, kijkend naar kinderdroom die waarheid is geworden: een eigen grasveldje met madeliefjes, waar ik ooit bloemenkransen van ga vlechten met misschien wel mijn kleinkinderen.

De zondag is het aller-allergrootste geluk voor mij met dit weer. Na het wandelingetje in eigen tuin is het heerlijk om een zomers ontbijtje te maken en deze in de tuin te eten. Nog een beetje in de schaduw, want de zon staat nog nét niet hoog genoeg om het terras te bereiken. Alles is nog groen, alles ruikt nog fris, alles is nog stil. Aardbeitjes op een beschuitje, een glas versgeperst sap en een geurige cappuccino om het af te maken. Mijn lief, teckel Teun en volgens mij alle buren liggen nog in dromenland en ik ben eventjes alleen op de zonnig zondagochtend wereld.

Een mens kan van minder gelukkig worden!