Boeken Boeken en Media

Boekenclub: De Buitenjongen

Het zal ongeveer een jaar geleden zijn geweest dat ik een eerste boek (De acht bergen) las van de schrijver Paolo Cognetti. De eenvoud, het verhalende, dat was misschien wel hetgeen mij het meeste verraste. En aansprak! Geen uitgebreide vertellingen, geen familiegeschiedenissen of namen die onthouden moesten worden. Gewoon de man, zijn gedachten en de bergen.

Ook ‘De buitenjongen’ is een boek geschreven vanuit dezelfde invalshoek. Wederom de man, zijn gedachten en de bergen. Vanuit een heel ander perspectief, maar niet minder mooi. Mooier misschien wel dan zijn boek ‘Zonder de top te bereiken’, minstens even mooi als het boek ‘De acht bergen’.

Ik vind het een heerlijk boek. Misschien komt het omdat ik de drang naar de bergen zo goed begrijp. De heimwee, het verlangen om stilte om je heen te hebben, waarbij geluiden van koebellen uiteraard zijn toegestaan. Net als die van schreeuwende vogels, blatende geiten en murmelende beken. Het ruisen van de bomen als de avond valt… Het maakt dat ik zelf heimwee krijg naar de hoge toppen om me heen.

Ik vind het troostend om te lezen dat zelfs een bergganger als de schrijver met enige regelmaat last heeft van hoogteziekte. Dat is dus niet alleen voor laaglanders, zoals ik, weggelegd.

Het boek is niet spannend. Eigenlijk gebeurt er niet zo veel. Er wordt een periode beschreven van lente, zomer en herfst, gezien door de ogen van de schrijver. Het bergleven, de rust, de eenzaamheid.

Het zal ook niet voor niets zijn dat zijn inspiratiebron voor dit boek komt uit boek ‘Into the wild’ van Jon Krakauer, die het leven van Chris McCandless heeft beschreven. Later verfilmd en beslist ook een van mijn lievelingsboeken.

Al met al ben ik blij dat ik dit boek gelezen heb. Zonder te reizen ben ik stiekem toch weer even naar mijn geliefde bergen geweest. Het is de kunst van de schrijver dat hij dit voor elkaar heeft gekregen!

Ik ben benieuwd wie dit boek ook gelezen heeft en wat je er van vond. Lees je weleens vaker dit soort boeken? Welke zijn dat? Hou je ook zo van de bergen of ben je liever aan zee? Of op de hei?

Volgende maand staat het boek ‘De kaasfabriek’ van Simone van der Vlugt op het programma.

En voor degene die hun boek in de bibliotheek willen reserveren en ook mee willen lezen, in april wil ik ‘De boekhandel van Teheran’ van Marjan Kamali lezen. (Overigens… wie een boek wil voordragen is natuurlijk van harte welkom dit te doen! Graag zelfs 😊)

You Might Also Like...

17 Comments

  • Reply
    Helena
    28 februari 2021 at 3:10 pm

    Zoals je het beschrijft, lijkt het me een prachtig boek Gwennie. Ik heb het liefste beiden om me heen… ik zeg wel eens gekscherend dat ik graag ergens wil wonen waar, als ik de voordeur uitloopt, ik richting de zee loop en als ik de achterdeur openzet, de honden (die ik dan ongetwijfeld heb) het bos in kunnen rennen…

    • Reply
      Gwennie
      28 februari 2021 at 4:03 pm

      Dit klinkt als een mooie droom die je maar werkelijkheid moet laten worden… 😉 Heerlijk!!

  • Reply
    Helena
    1 maart 2021 at 10:57 am

    Ben het helemaal met je eens… alleen loop ik dan de voordeur uit 😉

  • Reply
    Sandra de Koning - van de Pol
    1 maart 2021 at 1:30 pm

    Ben reuze benieuwd naar het boek, ga ‘m gelijk aanklikken!

    • Reply
      Gwennie
      1 maart 2021 at 2:49 pm

      Hij is ook niet te dik, da’s ook wel fijn… 🙂

  • Reply
    Dorothé
    1 maart 2021 at 5:18 pm

    Nog niets van gelezen maar zoals je weet loop ik altijd wat achter met boeken. Ik Heb net ‘ongetemd leven’ uit waar je een tijdje geleden over schreef. Filosofische boeken spreken me wel aan mits ze niet te opdringerig of zweverig zijn.

    • Reply
      Gwennie
      2 maart 2021 at 1:04 pm

      Dit boek is totaal niet opdringerig en/of zweverig! Dus… veel leesplezier! 😉

  • Reply
    Mrs. T.
    1 maart 2021 at 7:59 pm

    Ik vond ‘De acht bergen’ ook erg mooi en zag dat je dat logje van me las. Dus bedankt voor de tip.
    De Kaasfabriek vond ik niet geweldig moet ik zeggen.

    En een suggestie: ‘De bergen zingen’ van Nguyen Phan Que Mai.

    • Reply
      Gwennie
      2 maart 2021 at 1:03 pm

      Ik ben net met de Kaasfabriek begonnen. Ik kan er nog niet veel van zeggen, dus… Het is overigens het eerste boek dat ik lees van Simone van der Vlugt. Dus… ik ben benieuwd!
      Jouw *tip* ga ik voor mei reserveren. Heb ik nu al zin in, alleen door het woordje ‘bergen’! 😉

  • Reply
    Colin
    2 maart 2021 at 9:00 am

    Mijn eerste boek van Cognetti en hoewel het een ‘mannenboek’ is (want er komt geen vrouw in voor) en een redelijk dun boek maakt het wel indruk. Sommige boeken hebben geen grote verhaallijn en heel veel pagina’s nodig, dit is er zo eentje. Cognetti beschrijft de omgeving zo dat ik continue het gevoel had zelf in die bergen te zijn (en er weer naar toe te willen). Er zit daarnaast een bepaalde melancholiek in zijn boek, eenzaamheid maar niet op de ‘wat zielig zo alleen’ manier, juist niet! Er lijkt weinig te gebeuren in zijn boek en juist dat paste precies in de setting hoewel sommige zo eenvoudig lijkende momenten waarschijnlijk wel een diepere betekenis hebben. En om bewust in die sfeer te blijven, las ik dit boek ook op de momenten dat ik alleen was. Zo min mogelijk prikkels, even terugtrekken en met het idee zelf ook wel een tijdje in de bergen te willen zijn met rust en ruimte maar heel eerlijk, dan een wel iets luxere berghut in het lente/zomerseizoen 🙂

    • Reply
      Gwennie
      2 maart 2021 at 1:01 pm

      Melancholie! Dat is een treffend woord voor dit boek. Wat grappig dat je dit boek gelezen hebt in relatieve eenzaamheid. Daar leent het zich wel voor, volgens mij. Als we nu samen een hutje in de bergen nemen? Dan kunnen we het zo eenzaam maken als we zelf willen… 😉 Of – net als in het boek – een paar hutjes bij elkaar. Jij in de een, ik in de ander. Samen en toch alleen! 🤍

  • Reply
    Maria
    2 maart 2021 at 11:49 am

    Fijn dat je zo genoten hebt van dit boek. Het onderwerp spreekt me erg aan maar ik heb nog maar kleine stukjes gelezen. Ik weet niet goed waarom het me niet echt boeit en twijfel ook of ik verder ga lezen. Het voelt net als bij mijn “echte” leesgroep, ik wil het graag uit lezen omdat we het gaan bespreken, maar doe het (nog?) niet met plezier.

    • Reply
      Gwennie
      2 maart 2021 at 12:59 pm

      Lezen met plezier lijkt me het allerbelangrijkste hoor! Dus… maak er geen moeten van!

  • Reply
    Morgaine
    8 maart 2021 at 8:54 am

    Ik heb het 1 en ander van hem in de kast staan, maar deze ken ik niet. Mijn favoriet is Brida van Paulo, maar ook als een rivier, dat zijn columns die gebundeld zijn, met vele wijsheden.
    Pelgrimstocht naar Santiago is ook zo mooi. Elf minuten. De strijders van het licht. De heks van Portobello. Manuscript gevonden in Accra. Aleph, ook zo mooi, 1 treinreis, betreft ook hemzelf en wat hij ziet en mee maakt. Aan de oever van de Piedra huilde ik. De beschermengel. En natuurlijk ooit gestart in De Alchemist.

    X

    • Reply
      Gwennie
      8 maart 2021 at 2:06 pm

      Ik denk dat je in de war bent met Paulo Coelho! Ook een fijne schrijver, maar niet degene die dit boek heeft geschreven… 😂

      • Morgaine
        11 maart 2021 at 8:24 am

        Och ja… nu zie ik het.. ja Coehlo dus.. hahaha deze ken ik helemaal niet. 😛 Vergeef mij, en dank je wel nog, voor het mooie kaartje <3

      • Gwennie
        12 maart 2021 at 8:57 am

        Graag gedaan natuurlijk! #kaartje

Leave a Reply