Leesclub

Het afgelopen jaar heb ik voor het eerst sinds jaren weer wat meer gelezen dan gewoonlijk. Gelukkig maar, zou ik bijna zeggen, want lezen is misschien wel mijn dierbaarste bezigheid vanaf het moment dat ik de magie ontdekte dat die gekke tekentjes letters waren. En dat die letters woorden konden vormen. Hele zinnen zelfs. Met als kers op de taart een volledig boek waarin ik kon verdrinken.

De laatste jaren verschoof het lezen wat naar de achtergrond. Niet dat ik niet graag meer een boek las, maar de gekte van de dag slokte me vaak zo ontzettend op dat ik ’s avonds niet veel verder kwam dan wat zappen op tv of surfen op het internet.

Eigenlijk is voor mij lezen hetzelfde als wandelen. Het is heerlijk! Ik krijg er energie van, mijn hoofd komt tot rust, maar het neemt zoveel tijd in beslag…

Langzaam ben ik verzand geraakt in een cultuur van veel, snel, kort en krachtig. Het mag allemaal niet te lang meer duren. De dag heeft is al zo kort en ik moet al zoveel. In de kleine spaarzame momentjes die dan overblijven is lezen (wandelen) een bezigheid die eigenlijk nét iets te veel tijd in beslag neemt. Want tien minuten lezen in een boek, dat doe ik niet. Tien minuten bladeren in een tijdschrift dan weer wel. Een klein uurtje sporten om mijn conditie op peil te houden, gaat sneller dan een paar uur wandelen. Toch?

Zo was het wel voor mij. Maar als er dan nog íets positiefs uit de coronacrisis is gekomen, is het wel dat ik meer tijd heb gekregen. Zomaar. Ineens! Van de een op de andere dag.
En met die tijd kwam ook het lezen van boeken weer terug. Gewoon, zonder dat ik daarvoor op vakantie hoefde te zijn. Vakantie was sowieso al een dingetje dit jaar, dus las ik in de tuin, op de bank, aan de keukentafel en in bed. Boek na boek, uur na uur.

Het enige wat ik nu nog mis is het delen van die leeservaring. Precies zoals vroeger. Met een vriendinnetje, een nichtje, mijn moeder… Elkaar vertellen wat je nu vindt van de hoofdpersoon. Of van de omgeving waar het verhaal zich afspeelt. De tijd misschien wel. Wat is de ander opgevallen en heb ik gemist. Wat snapte ik niet helemaal of… waarvan was ik volledig van ondersteboven? Welk boek kon ik niet wegleggen?

Ik dacht dus…. misschien hebben jullie dat ook wel. En héél misschien vinden jullie het leuk om samen een boek te lezen. Wellicht hebben jullie wel een supergoede tip voor een boek dat absoluut gelezen moet worden!

Dus… wie heeft er zin om aan te sluiten in een boekenclubje? Samen hetzelfde boek lezen, delen wat je ervan vindt. Ik trap af voor deze maand. Wie leest er mee? (en… wie heeft er alvast een tip voor de volgende maand?)

Boek van deze maand: Glennon Doyle – Ongetemd leven